Het Zeeuwse platteland verandert voortdurend. Vanaf de jaren 50, toen het optimisme veruit overheerste werd Nederland opnieuw gebouwd. "Zeeuwse taferelen" maakten plaats voor een productie-landschap, een land waar verbouwd en vervoerd wordt.

De veranderde functie van het landschap -en ons denken daarover- is alom zichtbaar. Bedrijven opereren veel grootschaliger met grote machines en zeer moderne landbouwtechnieken. Andere bedrijven houden vast aan de kleine schaal en richten zich op nevenactiviteiten zoals een minicamping of specialiseren zich bijvoorbeeld in streekproducten. Die verandering is zichtbaar aan het landschap maar ook aan de boerderijbouw. Verschillende stemmen houden een pleidooi om de identiteit van het platteland te bewaken. Maar wat betekent bewaken in deze, wat is zorgvuldigheid? Is dit door de toekomst te verrijken door rekening te houden met het verleden, of moeten we juist op zoek naar een nieuwe landschappelijke invulling?

De invloed van deze verandering op de boerderijbouw is Stichting Het Zeeuwse Gezicht niet onopgemerkt gebleven. HZG nam het initiatief een project te initiëren waar middels een samenwerking tussen agrariërs en architecten voorbeeld en richting wordt gegeven aan kwaliteitsvolle boerderijbouw.

Klik hier voor meer informatie

Dit schreef de PZC over het project