Beeld bied ruimte voor het niet-weten. Voor mij is het maken van beeld is een manier om bezig te zijn met de relatie tussen het bewustzijn, het onbewuste en het niet-weten. Een route die zicht vormt zoals een rivier die zijn weg zoekt door het landschap.

Alleen zijn is een essentieel onderdeel van mijn werkproces. Het alleen-zijn is een radicale keuze die inhoud dat er tijd is die zich onttrekt aan economische maatstaven of motieven. Tijd is het kostbaarste bezit dat we hebben, en het bepaald ons bij onze tijdelijkheid. In de materialen en de wereld om mij heen vind ik daarvan sporen die een enorme schoonheid in zich hebben. Door het maken van foto’s, tekeningen, teksten en materiaalcollages probeer ik de dingen die onbenoembaar zijn de waardering te geven die ze verdienen.