In mijn recente werk is de gecultiveerde tuin en de (bedwongen) natuur uitgangspunt van waaruit gelaagde composities ontstaan die je naar een fictieve werkelijk  voeren. Daarmee wordt beoogd een niet alledaagse sfeer op te roepen,aangezien ik de natuur als wonderlijk gecompliceer ervaar.Het overzichtelijke beeld van de werkelijkheid dat de mens zo graag nastreeft, is waarschijnlijk meer een illusie dan men denkt.

De mensfiguren in mijn werk zijn meestal klein en nederig in een groter ecologisch systeem. Vooral de vaak gespannen verhouding tussen mens en de natuur, geef ik in verschillende gedaantes weer.

De afgelopen tijd heb ik werk gemaakt over de absurde en vaak mallotige manier waarop mensen de natuur cultiveren. Een ironische kijk op tuinieren. Met mijn vormentaal tracht ik dat wat velen onopgemerkt blijft, in de al dan niet gecultiveerde wildernis, zichtbaar te maken.

Mijn uitgangspunten komen tot uitdrukking in werken met verschillende soorten verf oplinnen en grafiek zoals droge naald, polymeeretsen, linosneden en fotografie.