• 26 mei t/m 23 juni
  
  Den Bosch

Janpeter Muilwijk schept met potlood en kwast zijn eigen onbedorven en prachtige wereld. Motieven voor zijn werk vindt hij in zijn directe omgeving, in eigen huis en tuin. Tekeningen van zijn gezin of een schilderij van een plantenrekje tonen de verwevenheid van zijn kunst met het dagelijks leven. Hij is een kunstenaar die techniek en stijl heeft moeten bevechten. Wars van de onstuitbare drang tot vernieuwing in de beeldende kunst hanteert Muilwijk in zijn werk een traditionele beeldtaal. Op een met opzet naïeve wijze verbeeldt hij mensfiguren die geen uitgesproken persoonlijkheid bezitten. Zonder alibi van dubbelzinnigheid vertolken ze universele gevoelens. Muilwijk toont ons met nadruk de onschuld van een kind, de pracht van een bloem, het lam dat springt in de wei. Zijn paradijselijke universum biedt troost in een van zijn ankers losgeslagen wereld. Met zijn werk wijst hij de kijker op de haalbaarheid van ongecompliceerd geluk.
(uit: voorwoord ´Chants de terre et de ciel´, Ruud van Meijel, april 2003)