Dat het geloof in Zeeland nog zeer levend is bewijzen de vele kerken, die op zondagmorgen de dag inluiden. Een geluid dat in de grote steden nog maar sporadisch te horen is. Veel autochtone Nederlanders zijn met de christelijke moraal opgevoed. Onze wetgeving en rechtspraak is daar voor een groot deel op gebaseerd. Tegelijkertijd brokkelt het christelijke geloof op veel plekken in Nederland af en worden er nieuwe vormen van levensbeschouwing en religie gevonden.

Religies worden gedragen door gemeenschappen. Het gemeenschapsgevoel is door de individualisering achteropgeraakt. Dat heeft haar weerslag op het kerkbezoek. Vele Nederlanders vragen zich af: ?wat betekent het geloof nog voor mij?? Ook in Zeeland worden deze vragen gesteld. Wat de gemeenschap predikt, wordt niet altijd meer als vanzelfsprekend ervaren. Kunstenaars stellen deze vragen op een beeldende manier. Het zijn vragen die prikkelen, en de moeite waard zijn voor interpretatie. Maar interpretatie geeft ook ruimte voor interpretatieverschillen, net zoals religies. Niet voor niets ontstonden er uit één boek, de Bijbel, diverse christelijke kerkgenootschappen. Een boeiend gegeven voor een tentoonstelling. Welke interpretaties voegen kunstenaars toe aan wat reeds bestaat.

Anne Verhoijsen werkt sinds 2002 met het thema Genesis 3. Hiermee confronteert zij mensen met het verhaal van Eva en de appel. Het publiek krijgt als het ware Eva?s keuze voorgelegd. Het project biedt ruimte om een eigen interpretatie van dit oer-gegeven te vormen. Tegelijkertijd biedt het ruimte voor nieuwe interpretaties betreffende de rol van Eva.

Een terugkerend thema in het werk van Jenny Ymker is de geschiedenis van vrouwenlevens. Voor deze tentoonstelling heeft zij Maria Magdalena als uitgangspunt genomen. Maria Magdalena die met haar lange haar de voeten van Jezus Christus droogde.

De derde kunstenaar gebruikt de naam Sela © als haar kunstenaarsnaam. Sela is een woord uit Psalm 39 uit de Bijbel. Voor Sela © is haar protestantse achtergrond regelmatig onderwerp van onderzoek. Zo ook voor deze tentoonstelling waarin zij de bijbelfiguur Lo Ruchama onderzocht.

Beelden
De verschillende losse onderdelen kwamen in de tentoonstelling samen. Adam en Eva hebben door het eten van de appel gezondigd en werden hierom uit het Paradijs gestuurd. Vanaf dat moment was de band met God verbroken. Ze waren niet meer in staat om het goede te doen. Dat geldt ook voor hun nageslacht. De mensheid is niet meer in staat om het goede te doen en heeft daarom reeds bij de geboorte een slechte ziel. Zo komen we bij Lo Ruchama terecht. Haar naam betekent de "niet-ontfermde" en is een metafoor voor de zienswijze dat de mensen verdoemde schepsels zijn. Niet waardig te ontvangen. Het vertelt over de toorn van God en de hel die wij eeuwig verdienen, maar ook over de worsteling en wanhoop om een hogere macht te gehoorzamen.

In het kader van de tentoonstelling werden drie lezingen gehouden op 18 & 25 maart en op 1 april.

Info
0118-611443 of info@cbkzeeland.nl